Loes en Sien |
maandag 3 januari 2011
Wat een begin van de winter
Zoals zovelen hebben wij ook last ondervonden van de winter. Wie had dat gedacht dat het zo vroeg zou winteren. Ik hoop toch deze week terug iets te kunnen doen. Maar intussen heb ik terug een beetje tijd met de kindjes ingehaald. Want die had ik toch de laatste tijd een beetje verwaarloosd.
Afbraak van de bestaande woning
Het huis reeds zonder bovenverdieping |
Dit is Ivo. Een betere schoonvader kan je niet wensen. |
Lore, één week voor Sien werd geboren |
Stenen kuisen in weer en wind |
Voorheen
Wij zijn Davy en Lore, geen geitenwollensokkenmensen, maar wel bewust genoeg met het milieu bezig om te beslissen dat een ons strobalenhuis een strootje kan bijdragen tot een milieuvriendelijker leven.
Tot voor kort brachten wij onze dagen door in een oud en op de draad versleten huisje. Het huis dateerde uit de jaren 1930. Zoals de meeste huizen uit die tijd, was er van isolatie nog absoluut geen sprake. Dit had het gevolg dat we reeds vlug werden geconfronteerd met torenhoge energiekosten.
Al vlug werd het duidelijk dat we een hernieuwbouw project wilden realiseren. Het leek en nog steeds lijkt het ons een goed idee om met een schone lei te beginnen.
Waarom een strobalenhuis?
Ikzelf was na het kijken van een bouw en verbouw-programma direct gecharmeerd. Niet zozeer door de lieftallige dame die steeds opgewekt en vrolijk op het beeldscherm kwam, maar vooral door het strobalenhuis waarin ze zich vertoefde. Het was direct liefde op het eerste gezicht.
Mijn echtgenote daarentegen stond iets sceptischer tegenover deze bouwwijze. Om haar te overtuigen zijn we in het najaar van 2009 op bezoek geweest bij architect Henk van Aelst. Dit viel zeer goed mee. Zelfs zo goed dat we samen met Henk verder wilden gaan.
Tot voor kort brachten wij onze dagen door in een oud en op de draad versleten huisje. Het huis dateerde uit de jaren 1930. Zoals de meeste huizen uit die tijd, was er van isolatie nog absoluut geen sprake. Dit had het gevolg dat we reeds vlug werden geconfronteerd met torenhoge energiekosten.
Al vlug werd het duidelijk dat we een hernieuwbouw project wilden realiseren. Het leek en nog steeds lijkt het ons een goed idee om met een schone lei te beginnen.
Waarom een strobalenhuis?
Ikzelf was na het kijken van een bouw en verbouw-programma direct gecharmeerd. Niet zozeer door de lieftallige dame die steeds opgewekt en vrolijk op het beeldscherm kwam, maar vooral door het strobalenhuis waarin ze zich vertoefde. Het was direct liefde op het eerste gezicht.
Mijn echtgenote daarentegen stond iets sceptischer tegenover deze bouwwijze. Om haar te overtuigen zijn we in het najaar van 2009 op bezoek geweest bij architect Henk van Aelst. Dit viel zeer goed mee. Zelfs zo goed dat we samen met Henk verder wilden gaan.
Abonneren op:
Posts (Atom)